Od zawsze

Mój suwaczek jest zupełnie nieskoordynowany z moją ciążą: najpierw za wcześnie sugerował mi, że dziecko już pewnie kopie, teraz zaniża jego wagę: 500g? Phi! O tej porze tygodnia to waży już pewnie z 700g! Wniosek - Antek do najmniejszych noworodków należał nie będzie. Ale ja też kruszynką nie byłam - może wdał się w mamę?
   Za oknem mleczowo-kwiatowo. A mi właśnie puka w brzuchu mały lokator. Przywykłam do tego tak bardzo, że już prawie nie pamiętam, kiedy nie miałam tego brzucha i tego pukania. Jakbym w ciąży była całe życie. Tylko czasem, jak mijam wyjątkowo zgrabną, szczupłą dziewczynę z płaskim brzuchem, w czymś obcisłym - trochę tęskno, że to na pewno nie zdarzy się dla mnie tego lata. Niemniej mój wystający bębenek stał się czymś tak oczywistym, jak dwie ręce i dwie nogi. Prawdopodobnie też rośnie cały czas, choć trudno to zauważyć będąc z nim w stałym kontakcie 24/7. Tylko czasem, np. na basenie, jak stanę przed lustrem, obserwuję, że brzuch wystaje jakby bardziej niż ostatnio, ale równie dobrze może to być wishfull-thinking. :P
   Przemija powoli szósty miesiąc. Termin, wyznaczony wstępnie na 21 sierpnia, po ostatniej fotce przesunął się na 18 sierpnia. A ja i tak czuję po kościach, że młody postanowi wykluć się nieco wcześniej i psychicznie nastawiam się na połowę miesiąca. Zodiakalny lew. :)